Verchromen
Chroom is van de neergeslagen metalen de bekendste. Verchromen wordt toegepast in de sanitair markt, de automobielbranche, fietsen, motoren, diepdruk, en ga zo maar door, door Van Dun Bierens BV. Het wordt veel gebruikt om metaal of kunststof een mooier uiterlijk te geven. Chroom heeft van zichzelf geen hoogglans eigenschappen, de glans is afkomstig van het onderliggende nikkel. Chroom kan wel gepolijst worden. Indien de chroomlaag te dik wordt aangebracht op het glanzende nikkel ontstaat een muisgrijze laag. Om een mooi uiterlijk te krijgen is een chroomlaag van ca. 0,5 μm voldoende. Chroombaden behoren tot de eenvoudigste baden qua samenstelling, ze bestaan grotendeels uit chroomzuur, daarnaast worden toevoegingen van zwavelzuur (katalysator in het proces) toegevoegd. Als secundaire katalysatoren kan men fluorideverbindingen of organische verbindingen toevoegen. Het chroombad haalt het chroom uit het aanwezige chroomzuur, de anodes zijn van lood, deze leveren alleen de benodigde elektronen.
Decoratief of Hardchroom?
Er bestaat een verschil tussen decoratief en hardchroom, dit behelst in hoofdzaak de laagdikte die wordt afgescheiden. Chemisch gezien zijn beide baden vrijwel identiek. Hardchroomlagen kunnen tot 1 mm worden afgescheiden, in de regel wordt 20-100 μm neergeslagen. Het wordt toegepast vanwege zijn hoge hardheid en slijtageweerstand. Nadeel is echter dat de laag poreus is en dat zodoende vooral Cl ionen door de laag het basismateriaal kunnen aantasten. Voor deze toepassingen is het daarom beter om onder de Chroomlaag een Nikkel laag aan te brengen. De hardheid van het Chroom kan variëren van 850-1200 HV afhankelijk van het gekozen proces (lees secundaire katalysator). Toepassingsgebieden zijn motortechniek, hydraulica, matrijzenbouw etc. Tegenwoordig worden ook driewaardig chroombaden toegepast, dit in verband met de telkens oplaaiende discussie rond het carcinogene chroom 6+.
Er zijn ook enkele chroomlegeringsbaden bekend, deze hebben weinig commerciële betekenis. Het betreft chroom/molybdeen (betere droogloop eigenschappen en verhoogde weerstand tegen chlorides) en chroom/wolfraam (beter corrosiewerende eigenschappen). Ook is er een zwartchroombad. Door toevoeging van zouten ontstaat hier een zwarte, wat poederige chroomlaag die vaak in een speciale olie wordt gezet en die een diep zwarte kleur kan hebben.
